Wosk pełni bardzo ważną funkcję w rodzinie pszczelej, gdyż jest materiałem konstrukcyjnym gniazda, a dla człowieka, od wieków służył do produkcji świec.
Wosk jest wydzieliną gruczołów woskowych pszczół robotnic, i jest wydzielany od 10 do 18 dnia życia. Po wytworzeniu / wypoceniu płytki woskowej jest ona przylepiana do budowanej komórki plastra.
Wosk jest pozyskiwany z przetopienia "starych plastrów " ulowych, z ramek pracy, wieczek woskowych pozostających po miodobraniu lub nadbudów i dzikich plastrów.
Wymienione surowce zawierają w sobie różną zawartość wosku i zanieczyszczeń. Wieczka woskowe zawierają ponad 90 % wosku, natomiast w "starych plastrach" wosk stanowi 40 % a reszta to zanieczyszczenia w postaci oprzędów, pierzgi, propolisu i innych.
Wosk pszczeli znajduje szerokie zastosowanie w dermatologii oraz w leczeniu chorób wewnętrznych. Po wzbogaceniu go różnorodnymi naturalnymi substancjami, skutecznie leczy się trądzik, podskórne wylewy krwawe oraz oparzenia słoneczne. Ponadto, stosując gorące okłady z wosku, można z powodzeniem zwalczać zapalenie mięśni, ścięgien, nerwów oraz zmiany reumatoidalne, a także leczyć owrzodzenia i choroby błon śluzowych.